De families Kröll en Drescher beheersen samen de veranderingsprocessen.
De zon schijnt tijdens ons bezoek aan het centrale Wiedtal en trekt massa’s dagjesmensen naar het platteland. Het wordt al snel duidelijk wat de boeren op deze dagen bezighoudt: het eerste maaisel moet worden binnengehaald en ingekuild. De families Kröll en Drescher in Bremscheid maken desalniettemin tijd voor ons bezoek, want gastvrijheid is hier een vast onderdeel van het dagelijks leven. En maakt ook deel uit van de onderneming.
Vandaag hebben we tijdens onze rit naar Bremscheid een prachtig uitzicht over de heuvels rond het Westerwald, waarover vandaag geen wind waait. Het dorp binnenrijdend zien we aan de rechterkant meteen een klein parcours – waarschijnlijk te klein voor paarden. Wat daar precies achter schuilt, zullen we later nog horen.
Vorig jaar bekroonde Hochwald de burgerlijke maatschap Kröll-Drescher met de eerste Hochwald toekomstprijs. Met hun initiatief Westerwälder Rinderspaß overtuigden ze de jury en maakten ze ons nieuwsgierig. Publiek gebruik, zoals kinderfeestjes, avontuurlijke dagen of rondleidingen, ontwikkelen tot bedrijfsactiviteiten, hoe werkt dat?
Een eerste antwoord is al snel gevonden: Het zijn de mensen die de boerderij vertegenwoordigen en die een aanbod voor bezoekers hebben samengesteld waar iedereen met plezier aan terugdenkt. En niet alleen op een zonnige meidag. In de loop van het bezoek wordt echter duidelijk dat er in Bremscheid meer antwoorden op deze vraag zijn. Bijvoorbeeld het feit dat de focus altijd op oplossingen ligt. Een creatieve benadering is hierbij vrijwel normaal. Misschien ook omdat eraan wordt samengewerkt door heel verschillende mensen.
Marco Drescher komt uit de regio. Hij komt niet uit een agrarische familie en koos na zijn schooltijd bewust voor een opleiding tot boer. Daarna begon hij als werknemer op de boerderij van de familie Kröll in Bremscheid. De arbeidsrelatie ontwikkelde zich tot een vertrouwensrelatie. De twee zonen van de familie Kröll konden om gezondheidsredenen de boerderij niet overnemen, dus werd Marco Drescher in 2020 lid van een burgerlijke maatschap. Het doel is om de overname van de boerderij op middellange termijn te organiseren. Sindsdien worden belangrijke beslissingen samen genomen – altijd met het oog op de toekomst. Wat Georg Kröll en Marco Drescher nooit uit het oog verliezen, is flexibiliteit.
De interactie tussen de twee families leverde nieuwe ideeën op over hoe we actief naar de toekomst kunnen kijken. Het onderwerp public relations en het openstellen van de boerderijen voor het publiek zijn reeds uitgebreid onderzocht. Maar waarom er dan geen winstbron van maken? Per slot van rekening levert de boerderij een dienst die waardevol is voor mensen. Zo ontstond het idee achter project Westerwälder Rinderspaß.
Het centrale punt van de boerderijpret bevindt zich boven de koeienstal: een gezellig ingerichte tent met strobanken. Tijdens kinderfeestjes kunnen de ouders hier een taartpauze organiseren, en op avontuurlijke dagen zoals Halloween of Pasen kunnen ze hier knutselen met Alexandra Drescher. Wat daarbij van belang is: Bij Westerwald Rinderspaß gaat het niet over lezingen geven en zo kennis overdragen. De kinderen en hun ouders moeten zelf ervaringen opdoen door speelse interactie en het beleven van de dieren en mensen op de boerderij. Een concept waarbij de kinderen deelnemer worden aan de gebeurtenissen. Ongeacht of ze met voorkennis naar de boerderij komen of dat ze vragen waarom koeien eigenlijk gemolken worden.
En zo komt het parcours bij de ingang van het dorp weer om de hoek kijken. Hier kunnen de kinderen zich echt uitleven na het geconcentreerd aaien, verwonderen en beleven. Alexandra en Marco Drescher variëren de hindernissen afhankelijk van de leeftijd van de kinderen. Over leeftijd gesproken: De oudste jarige was 60 jaar. Een heerlijke familiedag voor iedereen op de boerderij in Bremscheid.
Tijdens de gesprekken wordt al snel duidelijk dat Rinderspaß voornamelijk een project van de jongere familie is. Georg Kröll bevestigt dit volmondig. Hij heeft naar de ideeën geluisterd en goed bevonden. Maar hij ziet zichzelf niet als een centraal onderdeel van dit project. Hij is een melkveehouder die de grote dieren waardeert. De sloop van de oude melkplaats viel hem daarom ook zwaar. Een stuk van zijn professionele en werkende leven ging merkbaar verloren. Maar ondanks al zijn gevoelens richt hij zich rationeel op de verdere ontwikkeling van de boerderij. Compleet met de melkrobot en de nieuwe aanbiedingen. Onderwerpen die zeker aan bod komen, waarover gediscussieerd en gewogen wordt tijdens het dagelijkse ontbijt of de lunch van beide gezinnen. Misschien is het bij deze discussies ook een voordeel dat ze als gelijke partners onderhandelen over de beste weg voorwaarts. Vrij van familiebanden, maar verenigd in het doel om het beste te bereiken voor de toekomst van de boerderij.
Na het bezoek aan de families Kröll en Drescher en op de terugreis vanuit Bremscheid is onze blik aangescherpt. De uitdagingen van de landbouw staan ons helderder voor ogen, het gebruik van het pad bij de ingang van het dorp is nu duidelijk en het optimisme in de landbouw is een beetje begrijpelijker geworden.
Innovatie en traditie zijn de pijlers van de landbouw. Vooral in een coöperatie als Hochwald.
De families Kröll en Drescher beheersen samen de veranderingsprocessen.
De familie Wender maakt de Wiesenhof klaar voor de volgende generatie(s).